مقاله مدیریت استراتژیک
رویکرد یکپارچه در برنامه ریزی سیستم های اطلاعاتی استراتژیک
چکیده:
در جهان پر از تحول و تغییر امروز، اطلاعات به عنوان یک منبع کلیدی برای افزایش میزان موفقیت سازمان ها از طریق ایجاد تغییر در ماهیت انجام کار و وظایف و فعالیتها مطرح شده اند. بر همین اساس، سازمان ها به منظور حداکثر کردن اثربخشی استراتژیک خود، به دنبال ایجاد روش هایی جهت برنامه ریزی سیستم های اطلاعاتی می باشند.
برنامه ریزی سیستم های اطلاعاتی استراتژیک به فرایند ایجاد یک پرتفویبرای استقرار و استفاده از سیستم های اطلاعاتی به منظور حداکثر کردن کارایی و اثربخشی سازمان، اتلاق می شود، آن چنان که، سازمان بتواند آسان تر به اهدافش دست پیدا کند.
در این مقاله مشکلات اساسی SISP جهت حفظ یک پارچگی و نظم سازمانی در مواجه با تغییرات مستمر محیطی مورد بررسی قرار گرفته است: فقدان پشتیبانی از معماری فن آوری اطلاعات، عدم توجه به موقعیت های به وجود آمده توسط IT، استمرار SISP، و فقدان پشتیبانی از مهندسی مجدد فرایندها. در ادامه، متدولوژی SISP یک پارچه در جهت حل این مسایل و مشکلات ارائه شده است.
واژه های کلیدی:
برنامه ریزی سیستم های اطلاعاتی استراتژیک، معماری فن آوری اطلاعات، مهندسی مجدد فرایندها، متدولوژی
1- مقدمه
در دنیایی که شتاب فزاینده تحولات، عنان اختیار را از کف انسان ها ربوده است، در دورانی که پیچیدگی در تمامی عرصه های زندگی و سیستم های اجتماعی رخنه کرده است، در عصری که فناوری ارتباطات و اطلاعات سبب ظهور الگوهای نوینی از کسب و کار و تعاملات اجتماعی گشته است، سازمان ها با چالش های جدیدی مواجه شده اند.
سازمان ها به عنوان نهادهای اجتماعی متأثر از تحولات، دچار پیچیدگی های روزافزونی در سیستم هـــــا و تعاملات خویش گشته اند و به ناچار برای همراهی و یا رهبری در عصر تحول، نیازمند برنامه ریزی و بازنگری خویش هستنـــد. از آنجا که حجم وسیعی از تحولات عصر جدید ناشی از فناوری اطلاعات و ارتباطات شمرده می شود، سازمان ها نیازمند آنند که چیستی خویش را حول مفاهیم و واژگان عصر جدید مجدد تعریف کنند. به عبارتی طرحی نو در اندازند و معماری جدیدی بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات بنا نهند.
قطعا، در هر سازمانی در وهله اول برای بقاء سازمان و در مراتب بعدی برای ایجاد توان رقابت و کسب موفقیت در حیطه مسئولیت ها و وظایف و در نهایت دستیابی به اهداف سازمان، می بایستی به توان از همه پیشرفت های علمی و پیچیدگی های سازمانی جهت موفقیت، بهره برد. مجهز شدن به توانائی ها و آشنا شدن با علم روز جهان در مورد چیدمان سازمانی به عنوان یک ضرورت مهم و انکار ناپذبر جلوه می نماید و لذا سازمان ها با ساختارهای قدیمی و مدیران سنتی ،خیلی زودتر از آن چه تصور می شود بامشکلات فراوان و یا حتی بحران های بزرگ روبرو می شوند.
بنا بر همان ضروریاتی که عنوان گردید، همه سازمان ها بایستی بتوانند خود را با پیشرفت های پیرامون هماهنگ نمایند تا ضمن بالابردن سطح کارائی و اثربخشی فعالیت ها، بتوانند در رسیدن به ماموریت و رسالت سازمانی خود موفق گردند. لذا بررسی ساختارهای مناسب که بتواند بوروکراسی و دوباره کاری ها را کاهش داده، بین بخش های مختلف سازمان که ممکن است دارای توزیع جغرافیای نیز باشند ارتباط مناسب و جامع برقرار نماید، از اطلاعات در زمان و مکان درست استفاده نموده و محدودیت زمانی و مکانی برای ارائه خدمات را کاهش داده و ضمن حفظ دقت در انجام فعالیت ها بر سرعت عمل و واکنش به موقع در ارائه محصولات و خدمات بیفزاید، لازم و ضروری می باشد.
