مقاله مدیریتی
| حلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای گردشگری خارجی استان اصفهان با استفاده از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی |
|
چکیده: راهبرد، برنامه ای جامع برای اقدامات یک بنگاه است که جهت گیری های اصلی آن را مشخص می کند و رهنمودهایی برای تخصیص منابع در مسیر کسب هدف های بلندمدت ارائه می دهد. انتخاب راهبرد مناسب، کاری پیچیده و حتی مخاطره آمیز است، زیرا هر، سازمان را به یک محیط رقابتی خاص هدایت می کند و چگونگی برنامه ریزی مدیران برای تطبیق قوت ها و ضعف های سازمان، فرصت ها و تهدیدهای محیطی را معین می سازد. با تحلیل نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها، سازمان ها می توانند راهبردهایی متناسب با نقاط قوت، حذف نقاط ضعف و استفاده از فرصت ها برای رویارویی با تهدیدها تدوین نمایند. هدف از این مقاله، تحلیل صنعت گردشگری استان اصفهان با توجه به محیط داخلی (نقاط قوت و ضعف) و محیط خارجی (فرصت ها و تهدیدها) است. در رتبه بندی عوامل درونی و بیرونی، از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که نقاط قوت، فرصت، تهدید و ضعف به ترتیب، از بیشترین اهمیت در برنامه ریزی راهبردی برخوردار هستند. همچنین در مجموعه نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری خارجی استان اصفهان به ترتیب، شهرت و آوازه بین المللی، کیفیت و امنیت سیستم های حمل و نقل، افزایش تدریجی رشد صنعت گردشگری جهانی و تحریم ها و تبلیغات منفی کشورهای غربی نسبت به ایران، بالاترین اولویت و رتبه را به خود اختصاص داده اند. |
|
کلید واژه: برنامه ریزی، تحلیل سوات، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی، گردشگری مقدمه
گردشگری در حال حاضر، به بزرگترین صنعت بخش خدمات تبدیل شده است و از
نظر اهمیت، صنعت شمارهی یک جهان محسوب میشود(طاهری دمنه و همکاران، 1390:
118) این صنعت که یکی از پویاترین فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر به شمار میرود،
نقش مهمی در توسعهی پایدار محلّی ایفا میکند. گردشگری به عنوان ابزار توسعهای مهم
برای اقتصاد ملتها شناخته شده است و اهمیت آن در عصر حاضر، بیش از همه وابسته به
چرخهی اقتصادی است که قابلیت بالایی در زمینهی پویایی اقتصاد محلّی و بینالمللی دارد؛
به گونهای که مصارف گردشگری، سرمایهگذاری دولتی و خصوصی و همچنین صادرات در
صنعت گردشگری در سال 2004، رشدی معادل 9. 5 درصد در حدود 5. 5 تریلیون دلار
، 180: 2008) از همین روست که سیاست دولتها در دهههای 1 داشته است. (چیانگ لی
اخیر، به سمت توسعهی گردشگری به عنوان یکی از شیوههای مبارزه با بیکاری و ایجاد
درآمد گرایش داشته است. امروزه، گردشگری به قدری در توسعهی اقتصادی- اجتماعی
کشورها اهمیت یافته است که اقتصاددانان، آن را صادرات نامرئی نام نهادهاند و از آن به
عنوان رکن اصلی توسعهی پایدار یاد میکنند .اهمیت این صنعت و نقش آن در توسعهی
اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی باعث شده است تا بسیاری از مدیران و برنامهریزان محلّی،
منطقهای و ملّی برای گسترش آن برنامهریزی و تلاش نمایند. (بیدختی و همکاران، 1389:
50) در حال حاضر، تجربیات نظری و اجرایی متعددی در سطح دنیا برای مطالعه، بررسی،
برنامهریزی و مدیریت مناطق گردشگری وجود دارد که همگام با پیشرفتهای فنّاوری، روند
صعودی دارند. (تسای
و همکاران، 385 :2010) این روند صعودی و مسائل جهانی مرتبط 2
با پیچیدگیهای صنعت گردشگری سبب شده است که تکنیکها و مدلهای ترکیبی و
و همکاران، 16 :2011) برنامه- 3 جامع در سالهای اخیر مورد توجه قرار گیرند. (جری هو
ریزی به عنوان یک ابزار علمی، به دستاندرکاران صنعت گردشگری کمک میکند تا در یک
فرایند پیوسته و علمی، بهترین مسیر توسعهی گردشگری در یک منطقه را مشخص نمایند
|
